Dit jaar keerde ze terug met een bijzonder project: een artistieke reconstructie van het verleden, gebaseerd op drie dagboeken van haar oma, geschreven tijdens haar verblijf in een Japans vrouwenkamp in Indonesië. Via Museum Helmond en curator Mariëlle van de Kerkhof werd Tahné gewezen op onze campus als mogelijke locatie. “Ik zocht een ruimte van zes bij zes meter, maar kreeg een veel grotere plek. Daardoor kon ik vijf sets tegelijk bouwen in plaats van telkens afbreken en opnieuw beginnen.”
Een warme werkplek, letterlijk en figuurlijk
Voor Tahné was de verwarmde ruimte een luxe. “Als kunstenaar ben ik dat niet gewend. Het was ook fijn om af en toe iemand te spreken.” Tahné vervolgt met een lach: “en om mensen te choqueren met wat ik aan het doen was. Een zak met maden meebrengen, een grote lading zand op de vloer, dat roept reacties op.” De interactie met andere campusbewoners, van helpende handen tot spontane gesprekken, gaf haar een welkom gevoel.
“Corporate en kunst door elkaar, dat vind ik mooi. Er gebeurt hier veel op het gebied van cultuur, en dat motiveert.”
Vrouw, werk en veerkracht
Het project van Tahné raakt thema’s die ook in de huidige kunstroute op de campus centraal staan: vrouw en werk. Tahné’s oma beschreef in haar dagboeken hoe het was om als vrouw in een Japans interneringskamp te leven en een kind te krijgen, Tahné’s oom. “Als vrouw kom je in een situatie waarin je niet wilt zijn en toch moet je door. Dat verhaal wilde ik tastbaar maken.” Die veerkracht en het moedige doorzettingsvermogen van vrouwen, dat is waar Tahné’s werk en onze kunstroute elkaar raken.
Van dagboek tot expositie
De sets die Tahné bouwde zijn reconstructies van de situaties die haar oma omschreef in de dagboeken. De sets zijn inmiddels allemaal door Tahné gefotografeerd en die beelden zijn nu te zien in haar expositie bij Pennings Foundation in Eindhoven. Te bezoeken van 15 augustus tot 22 november. Een tastbare brug tussen persoonlijke geschiedenis en collectief geheugen.
Een campus die ruimte biedt aan verhalen
De Brainport Human Campus bleek de ideale plek om dit kwetsbare en krachtige verhaal vorm te geven. En wie weet, komt er een vervolg.
Wil je meer weten over Tahné en haar werk? Bekijk dan eens haar website: Mijn Liefste Teun - Tahné Kleijn.